กระดาษแก้ว

กระดาษแก้วเป็นผลิตภัณฑ์บรรจุภัณฑ์ใสที่เก่าแก่ที่สุดที่ใช้ห่อคุกกี้ ลูกกวาด และถั่วกระดาษแก้ววางตลาดครั้งแรกในสหรัฐอเมริกาในปี พ.ศ. 2467 และเป็นฟิล์มบรรจุภัณฑ์หลักที่ใช้จนถึงปี พ.ศ. 2503ในตลาดที่คำนึงถึงสิ่งแวดล้อมมากขึ้นในปัจจุบัน กระดาษแก้วกำลังกลับมาเนื่องจากกระดาษแก้วสามารถย่อยสลายได้ทางชีวภาพ 100% จึงถูกมองว่าเป็นทางเลือกที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมมากกว่าบรรจุภัณฑ์ที่มีอยู่กระดาษแก้วยังมีคะแนนการระเหยของน้ำโดยเฉลี่ย ตลอดจนความสามารถในการแปรรูปและการปิดผนึกด้วยความร้อนที่ดีเยี่ยม ทำให้ความนิยมในตลาดบรรจุภัณฑ์อาหารในปัจจุบันเพิ่มขึ้น

กระดาษแก้วเป็นโพลิเมอร์ธรรมชาติที่ทำจากเซลลูโลสซึ่งเป็นส่วนประกอบของพืชและต้นไม้ ซึ่งแตกต่างจากโพลิเมอร์ที่มนุษย์สร้างขึ้นในพลาสติก ซึ่งส่วนใหญ่ได้มาจากปิโตรเลียมกระดาษแก้วไม่ได้ทำมาจากต้นไม้ในป่าดิบชื้น แต่มาจากต้นไม้ที่ปลูกและเก็บเกี่ยวเพื่อผลิตกระดาษแก้วโดยเฉพาะ

กระดาษแก้วทำขึ้นโดยการย่อยเนื้อไม้และเยื่อฝ้ายในชุดอาบสารเคมีที่ขจัดสิ่งเจือปนและทำลายสายใยยาวในวัตถุดิบนี้สร้างใหม่เป็นฟิล์มใสและมันเงาด้วยสารเคมีที่ทำให้เป็นพลาสติกเพื่อเพิ่มความยืดหยุ่น กระดาษแก้วยังคงประกอบด้วยโมเลกุลเซลลูโลสที่เป็นผลึกเป็นส่วนใหญ่

ซึ่งหมายความว่าจุลินทรีย์ในดินสามารถย่อยสลายได้ เช่น ใบไม้และพืชเซลลูโลสเป็นสารประกอบประเภทหนึ่งในเคมีอินทรีย์ที่เรียกว่าคาร์โบไฮเดรตหน่วยพื้นฐานของเซลลูโลสคือโมเลกุลของกลูโคสโมเลกุลกลูโคสนับพันเหล่านี้จับตัวกันเป็นก้อนในระหว่างวงจรการเจริญเติบโตของพืชเพื่อสร้างสายโซ่ยาวที่เรียกว่าเซลลูโลสในทางกลับกัน โซ่เหล่านี้จะสลายในระหว่างการผลิตเพื่อสร้างฟิล์มเซลลูโลสที่ใช้ในรูปแบบที่ไม่เคลือบผิวหรือเคลือบในบรรจุภัณฑ์

เมื่อถูกฝัง ฟิล์มเซลลูโลสที่ไม่เคลือบมักจะเสื่อมสภาพภายใน 10 ถึง 30 วัน;ฟิล์มที่เคลือบด้วย PVDC พบว่าย่อยสลายได้ใน 90 ถึง 120 วัน และเซลลูโลสที่เคลือบไนโตรเซลลูโลสจะย่อยสลายใน 60 ถึง 90 วัน

การทดสอบแสดงให้เห็นว่าเวลาเฉลี่ยทั้งหมดในการย่อยสลายทางชีวภาพของฟิล์มเซลลูโลสให้เสร็จสมบูรณ์คือ 28 ถึง 60 วันสำหรับผลิตภัณฑ์ที่ไม่เคลือบผิว และ 80 ถึง 120 วันสำหรับผลิตภัณฑ์เซลลูโลสเคลือบในน้ำในทะเลสาบ อัตราการย่อยสลายทางชีวภาพคือ 10 วันสำหรับฟิล์มที่ไม่เคลือบ และ 30 วันสำหรับฟิล์มเซลลูโลสที่เคลือบแม้แต่วัสดุที่ถือว่าย่อยสลายได้สูง เช่น กระดาษและใบไม้สีเขียว ก็ใช้เวลาย่อยสลายนานกว่าผลิตภัณฑ์ฟิล์มเซลลูโลสในทางตรงกันข้าม พลาสติก โพลิไวนิลคลอไรด์ โพลิเอทิลีน โพลิเอทิลีนเทเรฟทาเลต และโพลิโพรพิลีนเชิงเส้น มีสัญญาณของการย่อยสลายเพียงเล็กน้อยหลังจากการฝังเป็นเวลานาน 

ฟิล์มกระดาษแก้วใช้ในบรรจุภัณฑ์ที่หลากหลาย ได้แก่ :

– ลูกอม โดยเฉพาะห่อบิด

– การเคลือบกระดาษแข็ง

- ยีสต์

- ชีสนุ่ม

– บรรจุภัณฑ์ผ้าอนามัยแบบสอด

– การใช้งานในอุตสาหกรรมต่างๆ เช่น พื้นผิวสำหรับเทปกาวในตัว เมมเบรนที่ซึมผ่านได้ในแบตเตอรี่กึ่งบางประเภท และสารช่วยปลดปล่อยในการผลิตผลิตภัณฑ์ไฟเบอร์กลาสและยาง

- เกรดอาหาร

- การเคลือบไนโตรเซลลูโลส

- เคลือบ PVDC

- บรรจุภัณฑ์ยา

- เทปกาว

– ฟิล์มสี